Muzykoterapia

Muzyka jest sztuką, która fascynuje dziecko. Każde dziecko nosi w sobie muzykę spontaniczną, ma potrzebę muzycznej zabawy, śpiewu, gry, tańca, a także tworzenia własnych śpiewanek. Posiada łatwość nauki i szybko uczy się kultury swego środowiska. Dzieci chętnie tworzą swój muzyczny świat zabaw, w którym to już można zauważyć wiele czynności muzycznych.

Świat dźwięków, to źródło wspaniałych doświadczeń, które wzbogaca umiejętności przeżywania muzyki dziecku, umożliwia zwiększenie wrażliwości słuchowej, wytwarzanie trwałych zainteresowań dźwiękami, wpływając w ten sposób na rozwój emocjonalny i estetyczny dziecka. Uwzględniając różne sposoby kontaktowania się dziecka ze światem muzyki, stwarzamy również warunki do rozwoju twórczej aktywności poprzez ruch, dźwięk i słowo. Codzienny kontakt dziecka z muzyką zapewnia mu komfort psychiczny i poczucie bezpieczeństwa. Naukowcy, którzy badali wpływ muzyki na człowieka stwierdzili, że muzyka stymuluje rozwój mózgu i układu nerwowego. Muzyka słuchana w dzieciństwie ma wpływ na odbieranie bodźców dźwiękowych w ciągu całego życia, pomaga budować neuronalne drogi, które mają wpływ na naukę języków (także obcych), rozwój pamięci i poczucia przestrzeni.

Wychowanie muzyczne dokonuje się poprzez różne formy aktywności: śpiew, grę na instrumentach, ruch przy muzyce, tworzenie muzyki i słuchanie jej. Formy te rozwijają i kształcą zdolności wykonawcze, zdolności percepcji, a przede wszystkim wrażliwość na muzykę. Zaspokajają bieżące potrzeby estetyczne dziecka, jakże inne w różnych stadiach jego rozwoju. Odtwarzanie muzyki poprzez dzieci posiada walor kształcący. Kształci zdolności słuchowe, spostrzegawczość, zdolność do analizy i syntezy, oraz zdolność do koncentracji uwagi. Nie może jednak w pełni przyczynić się do rozwijania i wzrostu wrażliwości estetycznej ze względu na niedoskonałość aparatu wykonawczego. Rolę tę spełniać może przede wszystkim słuchanie utworów muzycznych w doskonałym wykonaniu, utworów wchodzących w zakres muzyki artystycznej. Kształtowanie smaku muzycznego dokonywać się może głównie poprzez prezentowanie uczniom najwyższych wartości w dziedzinie muzyki. Naczelnym celem zajęć jest dobra stymulująca zabawa, dzięki której dzieci nabierają pewności siebie w twórczym działaniu; poznają własne ciało i świat, odbierając bodźce słuchowe, ćwiczą pamięć i aparat mowy, kształcą w sobie zamiłowanie do estetyki i piękna, nabywają umiejętności społecznych względem rówieśników, dorosłych itp. Przy wrażliwym obcowaniu z muzyką mogą powstawać w słuchaniu także uczucia, które nie obudziłyby się w nich nigdy. To wzbogacenie sfery uczuć jest niezmiernie ważną wychowawczo – rozwojową funkcją kontaktu z muzyką.

Podsumowując, stwierdzić należy, iż muzyka ma ogromne znaczenie w życiu każdego dziecka, począwszy od okresu prenatalnego, poprzez szczególne etapy rozwoju, aż do okresu pełnej dorosłości. Jej działanie ma szeroki wpływ emocjonalny na człowieka. Bez jej udziału nie do końca znane były by pojęcia: piękna, harmonii, radości, smutku, etc. Z jej pomocą nasze umiejętności rozwojowe stają się większe, potrafimy szybciej i lepiej się rozwijać, myśleć, tworzyć, leczyć i odpoczywać. Muzyka szczególnie nieocenione wartości przekazuje w rozwój dziecka. Ono bez żadnych (jeszcze nie wyuczonych) nawyków odbiera ją w pełni, spontanicznie, wzbogacając swój świat w szerokie spektrum uczuć i odczuć. Muzyka jest więc „silnikiem napędowym” uczuć pojmowanych i odczuwanych poprzez niego. Dlatego też tak niezmiernie ważna jest świadomość roli muzyki w rozwoju dziecka.

mgr Dawid Nawalaniec